İYİ Kİ YENİDEN DOĞDUM

“Peki asla ölmeyecek olan nedir?

İçimizde doğan o sadık güçtür, hani şu bizden

daha büyük olan, yeniden meyve verelim diye boş, yıpranmış ve

çorak yerlere yeni tohumlar davet eden o güçtür.

Israrcılığıyla, bize olan sadakati ve sevgisiyle,

gizemli yöntemleriyle, bugüne kadar

bilinenden çok daha büyük,

çok daha görkemli ve

çok daha güçlü olan

o güçtür.”

Clarissa Pinkola Estes, Yeni Tohumlar, Yeni Hayat

Bir kere mi doğar insan? Doğduğum o günü, o anı hatırlamıyorum ve ben yeniden, yeniden doğmak istiyorum... Biricik yolculuğumda, biricik duraklarda, elimden bırakarak vakti dolanları, yeniye yer açtığım, yeniden doğduğum ve doğurduğum anlarım var. Doğumlar sancılı oluyor! Acı, gözyaşı ve biraz çığlık ile var oluyorum kendimden. Her seferinde ilk derin nefesin ardından, taze ve meraklı gözlerle bakıyorum hayata.

Mayıs ayı doğduğum, yeniden doğuşlarıma bir bakış attığım ay. Kendime soruyorum ve sana da... Nerelerde yeniden doğdun? Senden doğacaklara alan açmak için neleri bıraktın ardında? Hangi yeni tohumları ektin yoluna? Nelerin doğumuna hazırlanıyor ruhun, bedenin? Benden doğmaya hazırlananların seslerini duyduğum, içimde titreşen heyecanı dinlediğim günlerdeyim. Dile gelmek isteyene yol vermek, heyecanı paylaşarak büyütmek dileğim. Doğumlarımıza Bir’likte bakmaya, kendi doğumlarımızın eşlikçisi olmaya ve yeni tohumlarımızı çemberin güvenli kollarına davet etmeye niyetim var...

 “Çember derin bir dinleme ve şahitlik pratiğidir; sohbet, diyalog, münazara değildir. Karşılıklı konuşulmaz, birbirine yanıt verilmez, yorum yapılmaz. Konuşma objesini tutan kişi sözle ya da başka bir şekilde kendini ifade eder, diğer herkes can kulağıyla ve tüm mevcudiyetiyle bu kişiyi dinler, şahitlik eder. Çember, şifalı bir dokunuşu olsa dahi bir grup terapisi ve yüklerimizi boşaltma alanı değildir; öz kaynaklarımızı keşfedebileceğimiz, kendi yaşamlarımıza şahitlik ettiğimiz ve ihtiyaç duyduğumuz cesareti topluluk dayanışmasıyla aktive edebileceğimiz bir pratiktir. Bu pratikte, bir şeyleri şifalandırmaya çalışmayız; çemberin şifası tam olarak bu koşulsuz, gündemsiz mevcudiyet ve şahitlik alanı olmasından kaynaklanır. Çember pratiği kendi içsel rehberliğimizle temas etmemize destek amaçlıdır; iyileştirici etkileri olabilmekle birlikte terapi niteliği taşımaz.” 

Kapak Fotoğrafı: Filiz Telek

KOLAYLAŞTIRICI:

Sezin Sağlam Karaçal  

sezinsaglam@gmail.com   

Sezin, yeryüzüne, gökyüzüne, denizin tuzuna, çiçeğin tomurcuğuna hayran. Ne varsa anda, onu görmeye merakta bir çırak. Hayatı, tüm sürprizleri ve belirsizlikleriyle yaşamaya yaklaştıran pandemi ile öğretmenlik mesleğine ara verdi ve kalbi nerede daha canlı atıyorsa oraya yöneldiği bir akışa teslim oldu. Yazan, çizen, şarkı söyleyip, dans

eden, nakış işleyen, basit şeylerdeki mutluluğu kutlamaya niyetle yaşayan Sezin, çembere oturdu bir gün. O gün bu gündür kalbi heyecanda, heyecanı hayata

karışmakta.