EŞSİZ BİR BİÇİMDE KUSURLU

‘Her kimsek o olalım, eşsiz bir biçimde kusurlu

Vahşi bitkiler, fışkıran yabani otlar gibi

Kullanışsız ve vazgeçilmez

Mükemmellikten azad edilmiş’

Margo Fuchs Knill

Çeviri: Fulya Kurter Musnitsky

Kaktüs dikeni var diye hiç üzülür mü?

Belki ben bir kaktüsüm.

Ve hayatım boyunca dikenlerimden kurtulmaya çalıştım.

Halbuki varoluşun en güzide halleri o dikenlerde saklı.

Hatta hatta diyebilirim ki; o dikenlerin eşsiz bir faydası bile var doğaya.

Mesele bu kadar basitken; gündelik hayatımda kim bilir, kaç kere olmadığım biri gibi davranıyorum?

Kim bilir..Kaç kere kendimi Brezilya'da 45 derece sıcaklıkta, hayvanat bahçesindeki bir kutup ayısı gibi hissediyorum!?

Doğama uygun olmayan bir habitatta yaşamaya çalışan bir canlı gibi.

Sonrasında ‘meli’ ‘malı’ ile başlayan cümlelerimde, kendi ‘dikenlerinden’ kurtulmak için bin çaba içinde bir kadın görüyorum. 

Kendisini eksik ve olmamış..olamamış bir varlık olarak bilen birisine dönüşüyorum.

O sebeple merak ediyorum: Kendimize dışarıdan içeriye değil de. İçeriden dışarıya bakmak mümkün mü?

Daha hızlı koşmak için değil de, koşarken canlı hissetmek için koşmak gibi.

Ansızın topraktan fışkıran vahşi bitkiler gibi.

‘Mükemmellikten azad edilmiş’ dikenleri olan bir kaktüs gibi.

Biricikliğimizle, olduğumuz gibi.

İşte bu çemberde eşsiz bir biçimde kusurlu olduğumuz hallerimizi hep birlikte kutlamaya davet ediyorum.

“Çember derin bir dinleme ve şahitlik pratiğidir; sohbet, diyalog, münazara değildir. Karşılıklı konuşulmaz, birbirine yanıt verilmez, yorum yapılmaz. Konuşma objesini tutan kişi sözle ya da başka bir şekilde kendini ifade eder, diğer herkes can kulağıyla ve tüm mevcudiyetiyle bu kişiyi dinler, şahitlik eder. Çember, şifalı bir dokunuşu olsa dahi bir grup terapisi ve yüklerimizi boşaltma alanı değildir; öz kaynaklarımızı keşfedebileceğimiz, kendi yaşamlarımıza şahitlik ettiğimiz ve ihtiyaç duyduğumuz cesareti topluluk dayanışmasıyla aktive edebileceğimiz bir pratiktir. Bu pratikte, bir şeyleri şifalandırmaya çalışmayız; çemberin şifası tam olarak bu koşulsuz, gündemsiz mevcudiyet ve şahitlik alanı olmasından kaynaklanır. Çember pratiği kendi içsel rehberliğimizle temas etmemize destek amaçlıdır; iyileştirici etkileri olabilmekle birlikte terapi niteliği taşımaz.”

Kapak Fotoğrafı: Deniz Kurt

KOLAYLAŞTIRICI:

Pınar Özütemiz 

p.ozutemiz@gmail.com

Pınar Özütemiz’in gözü hep uzaklardadır. Hep uzak, en uzağı merak eder. Sadece yıldızları izleyerek saatler geçirebilir! Belki de bu sebeple masallara inanan oyunbaz çocuk tarafını pek sever. Dansa düşkündür. Kafası bu dünya alemine çok atınca; kendini hikayeler, mizah ve kahkaha yoluyla iyileştirir. Kadın çemberleri kolaylaştırıcılığı eğitimi ile çember çıraklığına gönül veren Pınar, bu kadim bilgeliğin dehasına her defasında hayran kalıyor.